|
||||||||
Ware het niet dat er aan de Belgische aanwezigheid in Congo een paar absoluut verfoeilijke aspecten zaten, we zouden onverbloemd blij zijn. Beetje enigmatisch, ik besef het, maar ik doel eigenlijk op projecten als dit, waarin de samenwerking tussen Congolese muzikanten en de alomtegenwoordige aanwezigheid van Vincent Kenis ook nu weer tot een eindtotaal leidt dat mijlenver boven het gemiddelde uitsteekt. Over lands- en continentsgrenzen heen, kunnen mensen die elkaar echt begrijpen, tot bijzonder fijne resultaten komen. De man, die bij oudjes nog bekend is van zijn werk bij The Honeymoon Killers en Aksak Maboul, leverde in het verleden al nauwelijks te overschatten bijdragen aan werk van Franco, Papa Wemba en Zazou Bikaye; hij zat in de producersstoel bij de eerste plaat van Zap Mama, en, vanuit zijn positie al stichtend lid van “ons” Crammed Discs, had hij vingers in de pap bij Taraf de Haidouks, Kocani Orkestar, Zuco 103 en Cibelle, om slechts die te noemen. Eigenlijk doe ik de man daarmee te weinig eer aan, want hij was ook betrokken bij de “Made to Measure”-platen, leerde ons flink wat Congolese rumba kennen, herontdekte Konono n°1, maakte de Congotronics-reeks en producete Tartit, Staff Benda Bilili en dus ook de Kasai All Stars. Zonder overdrijven kun je dus zeggen dat Kenis verantwoordelijk is geweest voor een aantal wereldmuziekplaten die erg belangrijk bleken te zijn en die ons vooral leerden beseffen dat er ook verder dan Lommel of Libramont interessante muziek gemaakt wordt. Dit alles o maar te zeggend at we hier in de villa H. bepaald de oren spitsen, als er nieuw werk aankomt, waarop de naam van Kenis voorkomt. Op deze nieuwe van het Congolese collecties -de vierde volwaardige CD in zowat vijftien jaar en een serieuze stap in de uitbreiding van het klankenarsenaal waar de groep gebruik van maakt. De uit de traditie geplukte dansritmes en de razende percussie blijven de boventoon voeren, maar deze keer wordt de eigen versie van elektronische muziek en programmering toegevoegd. Dat betekent dat de All Stars -ze komen letterlijk vanuit de hele Kasai, zijn bij momenten wel met 25 en stammen uit vijf of zes ethnieën, waarvan lang gedacht werd dat ze onverenigbaar waren, tot Kenis ze kon overtuigen hun verschillen achterwege te laten, hun talenten te bundelen en letterlijk een supergroep te vormen. Dat leidde tot meer dan behoorlijk succes en wie het gezelschap ooit live bezig zag, zal die ervaring niet snel vergeten zoals ons overkwam bij Couleur Café. De eenheid spat ook op deze plaat uit de boxen en al duurt de plaat ruim 53 minuten, die vliegen werkelijk voorbij. Oude getrouwe gitarist Mopero Mupemba leidde de opnames in Kinshasa n goede banen en schreef ook het leeuwendeel van de songs, die, zoals altijd, nogal vaak op volksverhalen gebaseerd zijn. Ook Mputu Ebondo en Kabongo Tshisinse zijn namen die ons niet onbekend zijn, al is dat eigenlijk niet zo belangrijk: dit is een gezelschap dat zich een hoger goed tot doel gesteld heeft en nu al vijftien jaar aantoont dat muziek alle geschillen kan overstijgen en dat je, als je maar wil, samen voor schoonheid en plezier kunt zorgen en dan nog op verantwoorde wijze, ver weg van elke commerciële toegift. Kasai All Stars zijn werkelijk een modelband en dat bewijzen ze nog maar eens op deze aanstekelijke plaat, die maar één nadeel heeft: er stil bij zitten is totaal uitgesloten. Heerlijke stuff is dit! (Dani Heyvaert)
|
||||||||
|
||||||||